" DƏNİZ "

İnsanın ruhuna dinclik gətirib,

Arzusun, gileyin dinləyər dəniz !

Suları olanda kəfənsiz məzar,

Yaralı ana tək inləyər dəniz !


                                          Yaqut Hüseynova

 

                   

MƏZAR DA DARMI ?!

Yalan ayaq açdı, həqiqət görən,
Barı bir söz kimi lüğətdə varmı ?!
Dünyaya hökmdar olmaq istəyən,
Doyumsuz nəfsinə MƏZAR da darmı ?!

                                           YAQUT HÜSEYNOVA

“ VALİDEYN ƏLİYLƏ HƏYAT KƏFƏNLƏR! “

Onu sosial şəbəkədən tanıdım. İki qrupu, bir səhifəni uzun zaman birlikdə paylaşımlarla yönləndirdik. Ən əsası avromedia.az saytına atdığı ilk addımlarının şahidi olduq. Çox istedadlı və savadlı bir gənc idi Elcin Orucov Turksoy. Dəyərli DOST idi bizim üçün. Ən böyük arzumuz avromedia.az saytının əməkdaşı olaraq M.Ə.Rəsulzadənin məzarını ziyarət etmək idi... ALLAH sənə rəhmət eləsin, AMİN !

Barı bir arzunu miras qoyardın,
Özünlə apardın ümidimizi !
Gedişin hər kəsin bağrını yardı,
Özünlə apardın ümidimizi !

Sevinclə-kədərin doğmalığını,
Övladı çiynində gedənlər bilər !
Çox zaman bir gəncin cavan çağını,
VALİDEYN ƏLİYLƏ həyat kəfənlər !

-“ XOŞBƏXT OL! “ sözünü deyə bilmədik,
Ahımız söylədi sənə rəhməti !
Odlandı qəlbimiz yenə dinmədik,
HEÇLİKMİŞ dünyanın sirri, hikməti !

                                                               

                                            Dərin ehtiramla:    YAQUT HÜSEYNOVA

“ KİÇİLTDİ DÜNYA “

Dirisin unudub, ölüsün isə,

Elə təmtəraqla yola saldı ki...

Çiyinlər üstündə gedən hər kəsə,

Lap həsəd apardım, mən də inan ki...

Sağ ikən qıydığı neçə minləri,

Yalnız lal heykəldə diriltdi dünya!

TANRININ əsəri olsa da belə,

Dəyərin qəlblərdə kiçiltdi dünya!

                                 

                            Yaqut Hüseynova

" ŞƏHİD "

  

   Şəhid Cəfərzadə Rəşad Əlyar oğlunun ( 17 dekabr 2015-ci ildə şəhid olub ) cəmi dörd ayı qalmışdı hərbi xidmətini başa vurmağa. Bir bacı, bir qardaş idi, hər iki valideyni dünyasını dəyişib. Qısa ömründə əvvəlcə köçkünlüyün, sonra da valideyn itkisinin yükünü daşıdı çiyinlərində. ŞƏHİDLİKLƏ isə nöqtələndi Rəşadın ömrü. ALLAH rəhmət eləsin, AMİN !

Cənazən yadların çiynində getdi,

Anasız-atasız köçən ŞƏHİDİM !

Gedişin bacını tək-tənha etdi,

Anasız-atasız köçən ŞƏHİDİM !

Sayılı günlərin bitmədi sənin,

Valideyn yanında qazıldı qəbrin,

Kimsəsiz gedənin ağrısı dərin,

Anasız-atasız köçən ŞƏHİDİM !

                                               
                                                                 YAQUT HÜSEYNOVA 

“ SON BAXIŞLAR “

    Çox vaxt son baxışlarda başlar sevgi, elə son baxışlarda da nöqtələnər içimizdəki ən ülvi hisslər, duyğular. Məhz son baxışlarda yox olar ruhumuzun rahatlığı, qəzəb və nifrət dilə gələr. Bəzən əbədi həyatın başlanğıcına ilk addımını atar, bəzən də  fani dünyanın yorğun, gileyli yolçusu kimi tanınar. Ruhuna bağlandığı gözlərdə özünə min arzulu yuva qurar son baxışlar. Beləcə neçə-neçə hekayəti nəql edərək ürəklərdə nağıllaşar. Bir kəlamda deyildiyi kimi:-“ SƏMİMİYYƏT son baxışlardadı. “ Nəyi hiss edərsə, düşüncələrində də onu çatdırar ünvana. Bəzən son baxışlarda ölər həqiqət, bəzən də elə son baxışlarda oyanar susan vicdan. Bəzən mərhəmət nidalanar, bəzən də əzablara təməl qoyular. Bəzən son baxışlarda ŞƏHİDLİYİN uca məqamı şərəf tapar, bəzən də fərarilik kürsüsündə  müttəhim kimi qolu qandallı dayanar son baxışlar. Bəzən kimsəsizliyin aynası olar, bəzən də kimsəsizləşdirdiyi adlar və ömürlər yığınına çevrilər. Bəzən düşməni önündə əyən məğrurluq dastanı kimi vərəqlənər, bəzən də qatbaqat əyilən başların yaltaqlıq yalvarışı kimi damğa vurular son baxışlara. Bəzən bir körpənin telinə sığal çəkən əllərin səadətində həyat tapar son baxışlar, bəzən də biganəlik bataqlığına çevrilərək məhv etdiyi gülüşləri xatırladar. Çox vaxt harınlıq zülmətiylə çərçivələnər, bəzən də əzmkarlığın, zəhmətkeşliyin əyilməz vüqarı kimi iz salar könüllərə. Bəzən yüksəkliklərə aldanıb ayağının altını tanımayan binəva kimi irəliləyər, bəzən də ətrini qəlbinə köçürdüyü  torpağın sevgisiylə yaşayan VƏTƏNDAŞ çağrışı tək səslənər son baxışlar! 

 

    

   SON BAXIŞLARIN hekayəti nə bitər, nə də tükənər... Hər kəsin ürəyində bir simasıyla yaddaşa köçərək əbədi iz salar. Unudulmaz xatirələrdə daim canlanar. Son baxışların ən ağrılısı isə axır nəfəsdə bütün həqiqətləriylə, sirləriylə birlikdə susaraq, heç  nə söyləmədən ONA doğru çəkib gedəndi...

                                            

                                           

                                            Yaqut Hüseynova

" HƏR KƏSİN QƏLBİNDƏ BİR NAĞILI VAR... "

Hər kəsin qəlbində bir nağılı var,

Fərqi yox, sonunda nələr deyildi.

Hər kəsin qəlbində bir nağılı var,

Göylərdən üç alma gəldi, gəlmədi.

Hər kəsin qəlbində bir nağılı var,

Sonluğu sevincli, həm də kədərli.

Hər kəsin qəlbində bir nağılı var,

Bitsə də, duyğusu ÖMRƏ YETƏRLİ !

                                         YAQUT HÜSEYNOVA 

“ ÜNVANI DƏYIŞILƏN SÖZLƏR “

-Allah sənə, rəhmət eləsin, deyərək, Molla Nəsrəddin rəsmə uzun-uzadı baxdı. Heç bir söz demədən, elə hey susdu. Arvadı narahat oldu. Yaxına gəlib dedi:

-Ay Molla, yenə nə olub, nənən 90 yaşında rəhmətə gedib də, elə danışdın ki, dedim yəqin çox cavan köçüb dünyadan. Başına xeyir sənin. Bu gün bütün qəbiristanlıqlarımızda cavan məzarları o qədər çoxalıb ki, tək-tək yaşlı insanın qəbrinə rast gəlirsən. Və şükr edirsən ki, kimsə nakam getməyib dünyadan. Amma əslinə baxsan, araşdırsan,  bəlkə də o da nakamdı nə olsun ki, yaşı çoxdu... Eh, sən nə qoyub, nə axtarırsan, ay Molla...

   -Elədir, amma niyə ah çəkməyimin səbəbi var. Vallah, nənəm bir sinədəftər idi. Elə sözü-söhbəti vardı ki, dinləməkdən doymurduq. Ən əsası müsair dünyanın nənələrinə bənzəmirdi. NƏNƏ idi, nənə. Dərd burasındadı. Gözəl atalar sözü və zərb məsəllər bilirdi. Yaddaşımda onun dediyi çox sözlər özünə əbədi yer edib. Amma biri yadımda saxladıqlarımın ən ali mərtəbəsində dayanır. Bax, bunu deyirəm:-“ KÖPƏK səsi gələn tərəfə hər baxdığımda ERMƏNİDƏN başqa kimsəni görmədim. “ Rəhmətlik üçün lap darıxdım. Onun söylədiyi bəzi deyimlərin müasirləşən, avropalaşan dünyamızda, vallah ikinci ünvanı da var. Belə dəyərli sözlərimizin öz ünvanı artıq tamam unudulub, həqiqi anlamından uzaqlaşıb. Deyirdi ki, “ bir qulağın kar, bir gözün kor olsun.” İndi bu sözün aid olduğu ünvan - müxtəlif sahələrdə vəzifədə oturanlarımızdır. Düzdür, əqidəli, ləyaqətli, şərəfli vəzifəli şəxsiyyətlərimiz var, amma çox azdır. Əksi olanlar isə böyük əksəriyyət təşkil edir. Deyirəm, belə “vəzifəlilərimizin” maşallah iki gözü də kordu, iki qulağı da kar. Hərdən adama elə gəlir ki, deyəsən, yazıqlar elə anadangəlmə kar və kordu. Biz isə onlara , çox insafsızcasına “ niyə eşitmirsən “, “ niyə görmürsən “ deyərək haqsızlıq edirik !

                                                       

                                    YAQUT HÜSEYNOVA

ALLAH RƏHMƏT ELƏSİN !

   Dahilər və şəhidlər hər zaman komalarda böyüyür. Dünya yaranandan bəri həyat hər birimizə dönə-dönə anlatdı bunu. Fəqət, çox vaxt bu acı həqiqəti qəbul etmədi bəşəriyyət. Bəlkə də ona görə qəbul etmədi ki, son damla insanlığın daim yaşayacağına bəslədiyi ümid yox olmasın! İndiyə qədər saraylardan nə şəhid yola salındı, nə də elm fədaisi tanındı. Şəhidlik uca məqamdır, hər ömrün son nöqtəsi ola biləcək səadət deyil. Bu ucalığın aliliyini böyük şairimiz Xəlil Rza Ulutürk oğlu Təbrizi torpağa tapşıranda gördü VƏTƏN. “ Şəhidlər Xiyabanı “ nda düzənlənmiş dəfn mərasimində böyük şair həyat yoldaşına “ Gözün aydın, ŞƏHİD ANASI “ müraciətini ünvanladı. Böyük Azərbaycanın müqəddəsliyini, parçalara bölünsə də vahidliyini:

“Azadlığı istəmirəm zərrə-zərrə, qram-qram,

Qolumdakı zəncirləri qıram-qıram... “

deyərək, hayqıran Xəlil Rza şəhidlərin getdiyi yolun mahiyyətini anlatdı hər birimizə...

   

    Şirvan şəhərində daha bir evin qapısı şəhidlik xəbəriylə döyüldü. Daha bir ailənin ocağı övlad itkisinin ünvanı oldu. Əzab daha bir ana ürəyini özünə məskən seçdi. Daha bir atanın gözlərindəki ümid əbədi susdu. Valideyn xeyir-duasıyla əyninə geyindiyi əsgər libasının şərəf və qürurunu duymuşdu. Sağ-salamat geri qayıdacağına söz vermişdi onu sevənlərə. Verdiyi sözə əməl etdi. Amma ŞƏHİD kimi döndü yaxınlarıyla son dəfə vidalaşmağa !

   Yerin behişt olsun, rahat uyu, qanın heç vaxt yerdə qalmayacaq ! 

                                                                    YAQUT HÜSEYNOVA