Aldığım nəfəsin belə tək adı vardı:-"BİZ!"

    Bu  gün  göylər  səni  xatırlatdı  mənə. Çünki  sevgin  də, səmimiyyətin  də  
asiman  qədər  dərin  və  əlçatmaz  idi. Ulduzlar  səni  anlatdı,  bu  gecə  mənə. 
Göylərin  sükutunu  nura  qərq  edən  Azanın  sədasında  huzura  qovuşdu,  
"biz"  adlı  kiçik  dünyamız. Deyilməmiş arzularımız, söylənməmiş  duyğularımız, 
yaşanmamış  xəyallarımız,  sanki   həqiqətə  döndü  həsrət  dolu ürəyimizdə. Ötən  
aylar,  saatlar,  saniyələr  belə  geri  qayıtdı,  baxışlarımızın  pıçıltısında! 
   

   Bəzən  saatın  əqrəblərini  qovmağa  çalışdıq,  incikliyimiz  unudulsun,  
küskünlüyümüz  bitsin, bəzən  əqrəbləri  dayandırmaq  istədik,  sevgimizin  
gözlərimizdəki  səadəti  bitməsin  deyə!  Bəzən də  önəmsəmədik, biganələr  
tək  izlədik,  bizsiz  keçən  saatların,  günlərin  axıb  gedişini. Qürurumuzu  
daha üstün  tutduq  hisslərimizdən.  Əl-ələ  verib  qəlbimizdəki  "biz"  arzulu  
sevdanı  məsum  bir  qığıltıyla bəzəmək  əvəzinə, sevgimizin  üzünə  ayrılıq   
adlı  qapını  açdıq!!!  

                                                                        YAQUT  HÜSEYNOVA