" Hər dəfə jurnalistikayla bağlı təlimdə iştirak edəndə
təəccüblənirəm ki, gör nə qədər şeyi bilmirəm? Sonra da Azərbaycandakı böyük jurnalist ordusunu , xüsusilə də
jurnalistikanı tramplin bilən, nə bilim “ üzünüzdən xarakteriniz bilinir
“ cümləsi yazıb əvəzində “ mən dahiyəm
“ deyənləri düşünüb təsəlli tapıram. Onlar həm də o adamlardır ki ,
yarı zarafat, yarı gerçək həmişə mənə ” adam nə qədər təlimə gedər ? Sən hələ oxuyursan ?
“ deyirlər. Dostlar , gərçəkdən yaza bilmək hələ peşəkar olmaq deyilmiş . Mütləq
təlimlərə gedin , bunu özünüzə yaraşdırın , inanın ən azı 10 bilmədiyiniz məqamı
öyrənəcəksiniz!“
Jurnalist Aynur Elgünəşin bu sözləri jurnalistika və
təlimlər haqqında deyilmiş ən sevdiyim sözlərdəndir . Həqiqətən reallığı əks
etdirir bu fikir . Çox vaxt cəmiyyətdə qəribə daha doğrusu , artıq adiləşən bir düşüncəylə tez – tez rastlaşırıq.
Universiteti bitirmişəmsə , sevdiyim ixtisas üzrə ali təhsilim varsa, ən əsası
diplomum əlimdədirsə, demək ixtisasımı mükəmməl bilirəm . Amma bu belə deyil .
Bu düşüncədə olanlar yalnız və yalnız ya öz savadsızlıqlarını qəbul etmək istəmir
, yaxud yiyələndiyi ixtisası daha da inkişaf etdirib dərinləşdirməyə gücünün
yetə bilməyəcəyi etirafından qorxur... Bəli , problemin kökündə, məhz bu məqamlar
dayanır. “ Əlimdə diplomum varsa bəsdir ! “ Cəmiyyətimizdə, təəssüf ki, belə
yanaşma özümüzü məhv edən iyrənc vərdişə dönüb . “Savadlıyam “ , “ ixtisasımı ən
yüksək səviyyədə bilirəm “ aldanışlarıyla yaşayır çoxu . Ali təhsil hər birimizə
seçdiyimiz ixtisasın əlifbasını öyrədir . Amma onu təkmilləşdirərək , mükəmməl
şəkildə formalaşdırmaq mütəmadi edəcəyimiz araşdırma və fərdi inkişafımızdan
çox asılıdır . Hind kitabxanaşünası Rapqanatanın elm haqda dediyi bir fikri
söyləmək istəyirəm . O elmi , biliyi inkişaf edən orqanizm adlandıraraq yazır
ki , sahib olduğumuz bilik inkişafda olmalı , daim yeni bilgilərlə zənginləşdirilməli
düşüncə və yanaşmalar . Kiçik su hövzələri, göllər ona tökülən çaylardan məhrum
olduqda quruduğu kimi , biliyimiz və fərdi inkişafımız da zənginləşməsə
varlığımız belə əhəmiyyətini itirər. Unutmayaq ki , həqiqi savad insanı təvazökar
edərək ucaldar .
Təlimlər
bu baxımdan ən gözəl vasitələrdi. Bu gün bütün dünyada daha çox ehtiyac duyulan
və geniş vüsət alan NLP və Fərdi inkişaf təlimləri gündəmin aktuallığına
çevrilib. NLP haqqında internet saytlarında oxumuşdum. Sosial şəbəkələrdə NLP
ustadı Babək Bayramovun motivasiya və fərdi inkişafın yollarına işıq tutan
bütün paylaşımlarını izləyirdim. Onun TV kanallarındakı çıxışlarını da dinləmişdim. Şirvan şəhərində dəfələrlə yaşam kouçu Sənan Nəcəfovun təlimləri keçirilib .
Amma hər dəfə müəyyən səbəbdən həmin təlimlərə qatılmamışdım .
Bu günlərdə
Sənan Nəcəfovun “ Fərdi İnkişaf “ təliminin iştirakçısı oldum . Təlimin
keçirilmə metodları məni heyran etdi. Dinlədikcə, hələ nə qədər məqamları öyrənməli
, öz üzərimdə daha çox işləyərək qüsurlarımı dəf etməli olduğumu gördüm . Bir məqam
məni daha çox düşündürdü . Jurnalistika ixtisasını bitirmişəm . Universitetdə
nitq mədəniyyəti , jurnalistika sənətkarlığı , jurnalistikaya giriş və bu kimi
digər fənlər keçirdik . Hər bir fənn ayrı – ayrılıqda yiyələnmək istədiyimiz
ixtisasın bütün prinsip və funksiyalarını , özəlliklərini əks etdirirdi . NLP təlimində
fərdi inkişafa yüksək səviyyədə nail olma imkanlarının yaradıldığının şahidi
oldum . Fərdi inkişaf bacarığı hər bir kəsə vacibdir. Amma ali təhsil sistemində
bütün ixtisaslarda , ələlxüsus jurnalistika üçün bir fənn kimi tədrisi daha
vacib və mütləqdir .
NLP təlimləri
insana özünü formalaşdırmaq , özünü tanımağı və özünü ən gözəl şəkildə, malik
olduğu bütün bacarıqlarıyla birlikdə tanıtmağı dərk etdirir . Uğurlara gedən
yolda hər zaman maneəmizə çevrilən komplekslərdən xilas olmağın yollarını
inamla addımlamağı öyrədir bizə .
MƏNƏN VAR
OLMAĞIMIZI , FƏRDİ İNKİŞAFIMIZI istəyiriksə , bunu həyatımızın başlıca məqsədinə
çevirək və bu məqsədimizi NLP təlimlərində
iştirak edərək daha da təkmilləşdirək .
ÖZÜNÜ
YARATMAQ , özünə hörmət və sevgidən meydana gələn xüsusiyyətdi . Bu hər kəsin
malik olmadığı özəllikdi . Bəli, özümüzü sevməliyik . Çünki verilən ömür
payında var olan özümüzə YARADANIN əsəri kimi baxmalıyıq . Bu əsəri korlamağa
haqqımız yoxdur ! Onu sevə bildiksə , ona hörmət etməyi bacardıqsa , ən əsası
onun üzərində məsuliyyətimizi dərk etdiksə buna nail olacağıq !
Yaqut Hüseynova
.jpg)
