-Ay Molla, yoxsa yazmaqdan artıq yorulmusan, nədi?
İndi də rəssamlığa keçmisən... – deyərək, Molla Nəsrəddinin arvadı onun çəkdiyi
rəsmi əlinə aldı. Şəklə diqqətlə baxa-baxa sözünə davam etdi:
-Maraqlı şəkildir. Bir ÇAQQAL başını elə özünəməxsus
yanaşma ilə bəyaz kağıza köçürmüsən ki, təsvirə adam söz tapa bilmir. ÇAQQALIN
siması, beyni və qulaqları müxtəlif görüntüləri əks etdirir. Olmaya, sən də
Darvin kimi nəzəriyyə yaratmaq fikrindəsən? Bir də ki, ay Molla, bu şəkil mənə murdar
Andraniki xatırlatdı.
-Həəə, ay arvad. Bəzən qəlbindəki nifrət və açılan
yaralar o qədər dəhşətli olur ki, rəsmlər daha gözəl ifadə edir, söyləmək istədiklərini.
Bu TƏK QULAQLI ÇAQQAL BAŞI Andranik Ozanyanın timsalında bütün ermənilərin
alnına vurulmuş damğanın görüntüsüdür! İgid AZƏRBAYCAN oğlu Sultan bəy
Sultanovun 1918-ci ildə Zabux dərəsində (o vaxtdan həmin dərə “ QANLI DƏRƏ ”
adlanır) erməni daşnaklarına tutduğu divan onları bütün dünyaya, məhz bu adla
tanıtdı!!! Bu eybəcər sima erməni kimliyinin beynlərdə nöqtələnmiş “ATRİBUTU”
oldu! O ki qaldı nəzəriyyəyə, vallah dünyanın siyası müstəvisində elə üzdəniraq
“nəzəriyyələr“ reallaşdırılıb ki, Darvin belə kölgədə qalıb. ALLAH rəhmət eləsin,
Əzim Əzimzadəyə. Deyirəm, rəhmətlik sağ olsaydı, işğal altında olan torpaqlarımızda
murdar addımlarını atan erməni dığalarını karikaturalarında, görəsən, necə
canlandırardı?! Amma öz aramızdı, mənim çəkdiyim şəkil də pis alınmayıb,
haaa...
Bax, bu
bir ÇAQQAL başıdır. ÇAQQALIN başı yaddaşıma Kim Kardaşyanın sevimli “qardaşı“
Sarkisyan kimi köçsə də, bu başın qurd basmış boş beyni Rusiyanın yönləndirdiyi
qurğudan başqa bir şey deyil!!! Vallah, rəsmdəki bu iyrənc məxluqda olan VƏHŞİ
XİSLƏT heç qədim dövrlərdə yaşayan dinazavrlarda belə olmayıb!
Molla Nəsrəddin
sözünü bitirib, yumruğunu yazı stoluna elə çırpdı ki, gözlərindəki nifrət şimşək
kimi ətrafa yayıldı. Çətin də olsa, özünü ələ alıb, fikrini tamamlamağa
çalışdı:
-Neçə-neçə ŞƏHİD verdik. Canlarını VƏTƏNƏ fəda edən
igidlərimizin nakam taleyi ana torpağın
köksünə axan al qanlarının müqəddəsliyində yenidən millətin qəlbində əbədi
dünyaya gəldi. Üç rəngli bayrağımız mənfur düşmənlərdən azad edilmiş torpaqlarımızda
mavi səmanın al şəfəqli GÜNƏŞİNƏ çevrilərək, XOCALIYA, LAÇINA, QUBADLIYA,
ZƏNGİLANA, ŞUŞAYA, AĞDAM və FÜZULİYƏ gedən yolumuzu qisas, intiqam qətiyyətiylə
aydınlatdı!!! Şəhid-şəhid böyüdü, VƏTƏN! Şəhid-şəhid daha da dərinləşdi,
BİRLİYİMİZ və AZADLIQ EŞQİMİZ! Bir ANANIN, məğrur bir TÜRK QADINININ zərif
çiyinləri üstündə üç rəngli bayrağımıza bürünən tabutda əbədiyyətə uğurlandı,
ŞƏHİDİMİZ! Son mənzilə çiyinləri üstə yola saldığı övladının düşmən gülləsiylə
al qana boyanmış cisminin ağrılarını qəlbində duyduqca, şəhid valideynlərinin çəkdiyi
ah göylərdə iz saldı... TORPAQ, ŞƏHİD övladları ilə ruhumzda, qəlbimizdə bütövləşərək
VƏTƏNLƏŞDİ!
Yunanların
atalar sözlərinin birində deyilir:-“TÜRK sülhdən danışırsa MÜHARİBƏ, müharibədən
danışırsa QİYAMƏT olacaq.” Artıq, yenilməz ORDUMUZUN MƏĞRUR ƏSGƏRLƏRİ son ucu
QƏLƏBƏ olan qiyamətin ilk addımını atdı. YOLUN UĞURLU olsun, AZƏRBAYCAN
ƏSGƏRİ!!!
Yaqut Hüseynova
No comments:
Post a Comment