Molla Nəsrəddini dərin fikirdən ayağının ağrısı ayıltdı :
-Bu nədir ? Ayağım nəyə dəydi ? Yaman ağrıtdı. Görən nəydi, ayağımı belə ağrıdan?
Yerə əyilib baxanda gördüyü mənzərə sarsıtdı onu. Daşa dəydiyini zənn etmişdi. Amma yerə düşəni, ayaqlar altında tapdananı görəndə dəhşətə gəldi. Vahimə bürüdü onu. " İTİRİLMİŞ VİCDAN " idi. Bəli , İTİRİLMİŞ VİCDAN !
- Eh dünya ! - deyib, Molla yolun kənarındakı ağacın kölgəsində oturdu. Yerdə inildəyən, onu itirənin yerinə xəcalət çəkən, utanan, daşındığı bir dəyərsizin etdiklərinin, heçliyinin töhmətini daşıyırdı İTİRİLMIŞ VİCDAN .
- Ayağımın altında qalması ağrını hiss etdirdi mənə . Görən onu itirən onun itirdiyinin fərqindədirmi?! Heç vaxt geri qaytara bilməyəcək, mənəviyyat didərgininə çevirərək ayaqlar altında tapdaq etdiyi VİCDANININ yoxluğunu duyurmu ?! Əsla yox! Dəyərini bilsəydi, yəqinki itirməzdi. Keşiyində layiqincə dayanardı. Məhz VİCDANIN saldığı yolları tanıyardı və addımlayardı...
İTİRİLMİŞ VİCDANI geri qaytarmaq mümkün deyil . Daha doğrusu , VİCDAN onu itirənin fiziki varlığında bərqərar olmağa yenidən can atmaz. Çünki o VİCDANDIR !!! İtirildisə , onu itirənin kimliyinin asıldığı DAR AĞACINA çevrilər .
Yazıma ən gözəl sonluq da məhz CİBRAN XƏLİLİN dediyi sözlərdir. O deyirdi:- " TANRI- ağıl dünyasının VİCDANIDIR ! "
-Bu nədir ? Ayağım nəyə dəydi ? Yaman ağrıtdı. Görən nəydi, ayağımı belə ağrıdan?
Yerə əyilib baxanda gördüyü mənzərə sarsıtdı onu. Daşa dəydiyini zənn etmişdi. Amma yerə düşəni, ayaqlar altında tapdananı görəndə dəhşətə gəldi. Vahimə bürüdü onu. " İTİRİLMİŞ VİCDAN " idi. Bəli , İTİRİLMİŞ VİCDAN !
- Eh dünya ! - deyib, Molla yolun kənarındakı ağacın kölgəsində oturdu. Yerdə inildəyən, onu itirənin yerinə xəcalət çəkən, utanan, daşındığı bir dəyərsizin etdiklərinin, heçliyinin töhmətini daşıyırdı İTİRİLMIŞ VİCDAN .
- Ayağımın altında qalması ağrını hiss etdirdi mənə . Görən onu itirən onun itirdiyinin fərqindədirmi?! Heç vaxt geri qaytara bilməyəcək, mənəviyyat didərgininə çevirərək ayaqlar altında tapdaq etdiyi VİCDANININ yoxluğunu duyurmu ?! Əsla yox! Dəyərini bilsəydi, yəqinki itirməzdi. Keşiyində layiqincə dayanardı. Məhz VİCDANIN saldığı yolları tanıyardı və addımlayardı...
İTİRİLMİŞ VİCDANI geri qaytarmaq mümkün deyil . Daha doğrusu , VİCDAN onu itirənin fiziki varlığında bərqərar olmağa yenidən can atmaz. Çünki o VİCDANDIR !!! İtirildisə , onu itirənin kimliyinin asıldığı DAR AĞACINA çevrilər .
Yazıma ən gözəl sonluq da məhz CİBRAN XƏLİLİN dediyi sözlərdir. O deyirdi:- " TANRI- ağıl dünyasının VİCDANIDIR ! "
YAQUT HÜSEYNOVA
No comments:
Post a Comment