“ Dostlarım anamdan gözəldir “ , deyən,
-De, görüm, kim verib HƏYATI sənə ?!
O “ gözəl sandığın dostları “ görən,
Gözünə, bil, ANAN işıq çiləyib !
“ Dostlarım anamdan gözəldir “ , deyən,
Unutma, ananın fədakarlığın.
Mənliyin yox edib, ruhunu əyən,
Bir daha yaşama VİCDAN KARLIĞIN !
Üzündə taleyin yorğunluğu var,
Bil, sən tox yatanda o ac şükr edib !
ANANIN əlinə iz salan qabar,
Sən hardan biləsən nələrdən keçib !
“ Dostlarım anamdan gözəldir “ , deyən,
Bu sözün TANRIYA kəfən toxudu !
İNSANLIQ utandı, lənəti sənə,
Mələklər bir yana, iblis oxudu.
ANA AYAĞINA ruhun əyilsə,
Ucalıq o zaman qismətin olar .
Adına layiqli övlad deyilsə,
DUASI ruzulu nemətin olar.
YAQUT
HÜSEYNOVA
No comments:
Post a Comment