Çox vaxt
son baxışlarda başlar sevgi, elə son baxışlarda da nöqtələnər içimizdəki ən
ülvi hisslər, duyğular. Məhz son baxışlarda yox olar ruhumuzun rahatlığı, qəzəb
və nifrət dilə gələr. Bəzən əbədi həyatın başlanğıcına ilk addımını atar, bəzən
də fani dünyanın yorğun, gileyli yolçusu
kimi tanınar. Ruhuna bağlandığı gözlərdə özünə min arzulu yuva qurar son
baxışlar. Beləcə neçə-neçə hekayəti nəql edərək ürəklərdə nağıllaşar. Bir kəlamda
deyildiyi kimi:-“ SƏMİMİYYƏT son baxışlardadı. “ Nəyi hiss edərsə, düşüncələrində
də onu çatdırar ünvana. Bəzən son baxışlarda ölər həqiqət, bəzən də elə son
baxışlarda oyanar susan vicdan. Bəzən mərhəmət nidalanar, bəzən də əzablara təməl
qoyular. Bəzən son baxışlarda ŞƏHİDLİYİN uca məqamı şərəf tapar, bəzən də fərarilik
kürsüsündə müttəhim kimi qolu qandallı
dayanar son baxışlar. Bəzən kimsəsizliyin aynası olar, bəzən də kimsəsizləşdirdiyi
adlar və ömürlər yığınına çevrilər. Bəzən düşməni önündə əyən məğrurluq dastanı
kimi vərəqlənər, bəzən də qatbaqat əyilən başların yaltaqlıq yalvarışı kimi
damğa vurular son baxışlara. Bəzən bir körpənin telinə sığal çəkən əllərin səadətində
həyat tapar son baxışlar, bəzən də biganəlik bataqlığına çevrilərək məhv etdiyi
gülüşləri xatırladar. Çox vaxt harınlıq zülmətiylə çərçivələnər, bəzən də əzmkarlığın,
zəhmətkeşliyin əyilməz vüqarı kimi iz salar könüllərə. Bəzən yüksəkliklərə aldanıb
ayağının altını tanımayan binəva kimi irəliləyər, bəzən də ətrini qəlbinə
köçürdüyü torpağın sevgisiylə yaşayan
VƏTƏNDAŞ çağrışı tək səslənər son baxışlar!
SON
BAXIŞLARIN hekayəti nə bitər, nə də tükənər... Hər kəsin ürəyində bir simasıyla
yaddaşa köçərək əbədi iz salar. Unudulmaz xatirələrdə daim canlanar. Son
baxışların ən ağrılısı isə axır nəfəsdə bütün həqiqətləriylə, sirləriylə
birlikdə susaraq, heç nə söyləmədən ONA
doğru çəkib gedəndi...
Yaqut Hüseynova
No comments:
Post a Comment