Sizə , a dostlar , nədn ,
Hiyləsi baş tutmayan
Uzunquyruq tülküdən .
Bir gün yaman ac idi ,
Şikara möhtac idi .
Hey əlləşir , çarpışır ,
Yenə kələk axtarır .
Axır ki , tapdı kələk ,
Ova başlasın gərək .
Gözləyirdi anbaan ,
Gələsidir boz dovşan .
Bala dovşan keçərkən ,
Tülkü dedi "ürəkdən " :
- " Qəlbi təmiz şən dostum ,
Səni necə unudum .
Gəl , biz birgə əylənək ,
Deyib , gülək , şənlənək . "
Dovşan bildi fikrini ,
Dedi bircə kəlməni :
- " Mənim dostum çoxdur çox ,
Dosta ehtiyacım yox !
Get , özünə yoldaş tap ,
Çalış , özün kimin tap ! "
Ey insanlar , dinləyin ,
Budur canı fikrimin :
- " İnsan yalan danışmaz .
Yalnçıdan dost olmaz ! "
YAQUT HÜSEYNOVA
No comments:
Post a Comment